Ana arı çiftleşme kutusu yapımı

Aslında bu başlık da "Kışın arıcılar ne yapar?" sorusuna cevap sayılır. Ben yine de ayrı bir başlık altında yazmayı uygun buldum. 

Ana arı çiftleşme kutusu... Mümkün olduğu kadar az işçi arı kullanarak yapılması rantabl olan. Ne kadar büyük kolonileri bu iş için kullanırsanız o kadar üretim kolonisinden işçi arı kaybınız oluyor. O nedenle de mümkün olan en küçük çekirdek arı kolonisini oluşturmak gerekiyor. 

Ölçüler yine aynı yerden. Arkadaşlar çizmişler www.aricilik.gen.tr sitesinde ölçüler mevcut. Ufak tefek yerlerine müdahale etsek de kaynak belli. 

Aslında blogda biraz geriye gidildiğinde yaptığımız strafor ana arı çiftleşme kutuları elimizde mevcut. Fakat 2013 yaz sonunda pek de ilgilenmediğimizden hepsinde güve zararı oluştu. Bir de anlamadığım şekilde kargalar bunlar çok sevdiğinden yakın ilgi gösterdiler ve sonuçta kullanılır tarafları kalmadı. O zaman biz de biraz daha yatırımla ahşaptan yapmaya karar verdik.

Haliyle ilk olarak malzemelerin hazırlanması. İnce ve detay işliği bir atölyede yaptırmak daha doğru geldi bana. Daha önceden makine ile kaza tecrübemiz de olduğundan en iyisinin bu olduğu sonucuna vardım.

Malzemeler hazırlanırken keresteden artan en ufak malzemeyi bile kenara ayırdık. En küçük bir şey bile sonradan lazım oluyor. Tecrübe ile sabittir. Sonradan da aynen dediğim gibi oldu. Bazı artık malzemelerin genişliği 4 cm'yi kurtarınca kapak yanlarına malzeme adayı oldular.

Sonraki sıkıntı taşıma. Neyse ki bu sorunu ücretsiz tarafından hallettik.

Ardından biraz da bizim elimizde malzeme vardı. İhtiyaç duyarız diye almıştık ve temizleyip kalınlığa alınca fazladan malzememiz de olmuş oldu.

Ve sonuç. Ana arı çiftleştirme kutusu yapmaya hazır. Özel ölçüler ile hazırlanmış malzememiz. Haliyle tahtaların uçları dönmesin diye yığında bekletiyoruz. Bu arada da biraz daha  kuruyorlar.

Sonra el hızarı ile standart ölçülerde kesme işlemi... 1 günümüzü aldı neredeyse kesme işlemi. Kestikçe yığdık kenara. Ama yine de yığarken tahta çalışsa da kenarları dönmesin diye ızgara halinde dizmeye çalıştık.

Arada tahtaların uç kısımlarında çatlaklar vardı. Çatlak yerler kesilince tahtalar ikiye ayrıldı. Atacak mıyız? Tabi ki hayır. Renksiz bir ahşap yapışkanı ile o sıkıntıyı da hallettik. Ardından yapıştırılan tahtalara zımpara atınca ilk halinden daha sağlam oluyorlar.

Ve sonunda kes diz kes diz derken malzemeler yığın halini aldılar. En üstlerine de ağırlık koyarak parçaları hazırladık. Kısmet olursa bu hafta sonu da birleştirmeye başlayacağız. O da bir başka yazının konusu...